Ukazał się nowy, siódmy już numer Digital Medievalist Journal. W znacznej mierze poświęcony prezentuje on materiały przedstawione na konferencji The Digital Middle Ages: Teaching and Research, które odbyło się w dniach 16-17 czerwca 2010 roku w Barnard College, na Columbia University w Nowym Jorku. Konferencja ta odbyła się ku czci prof. Delberta Russella, zasłużonego pioniera w korzystaniu z narzędzi nowej generacji w mediewistyce. Russell był jednym z głównych założycieli grupy skupionej wokół projektu MARGOT (University of Waterloo), jednego z najpoważniejszych obecnie projektów odnoszących się do wykorzystywania narzędzi online zarówno w badaniach mediewistycznych, jak i w nauczaniu. MARGOT skoncentrowane jest na kulturze i piśmiennictwu francuskim okresu średniowiecza i wczesnej nowożytności. Więcej o tym można przeczytać we wstępie napisanym przez Christine McWebb i Helen Swift.
David Trotter w Bytes, Words, Texts: The Anglo-Norman Dictionary and Its Text-Base omawia ewolucję Anglo-Norman Dictionary z wersji papierowej do kodowanej w XML, oraz problemy, z jakimi mierzą się twórcy wersji elektronicznej. Ponadto tekst zawiera kilka przykładów kodów.
Australijczyk Toby Burrows (Building a Digital Research Community in Medieval and Early Modern Studies: the Australian Network for Early European Research) przybliża projekt platformy dla badaczy z Antypodów, która służyć ma konsolidacji oraz współpracy osób zajmujących się podobną tematyką. W ramach NEER znaleźć można kilka serwisów: Confluence (platforma, czy też „przestrzeń” dla poszczególnych grup oraz osób, gdzie mogą prezentować swoje dokonania), PioNEER – rodzaj repozytorium cyfrowego, gdzie znajduje się udostępniony dorobek naukowy, a także Europa Inventa – baza niemal 2 tys. dzieł sztuki oraz około 400 rękopisów średniowiecznych, które znajdują się w Australii.
W zagadnienia katalońskiej bazy ARQUIBANC wprowadzają Elena Cantarell-Barella i Mireia Comas-Via w artykule The ARQUIBANC Project: Location, Recovery, Arrangement, and Dissemination of Catalan Private Archives and Documents. Zasadniczym, głównym celem bazy jest udostępnienie badaczom dokumentów, które znajdują się w rękach prywatnych.
Frederick W. Gibbs zaprezentował metodologiczne rozważania o możliwościach, jakie dają narzędzia cyfrowe w edycji tekstów ze średniowiecznych rękopisów. Jego artykuł New Textual Traditions from Community Transcription stanowi ciekawy przykład rozważań teoretycznych o nowych technologiach w mediewistyce – rozważań, których brakuje trochę w języku polskim (chyba że się mylę, a czytelnicy potrafią wskazać osoby oraz teksty zajmujące się tą problematyką – moje poszukiwania via retem nie dały jak dotąd pozytywnych rezultatów). Gibbs przywołuje między innymi papyri.info, Manuscriptorium i ENRICH, T-PEN, TILE oraz Open Annotation Collaboration. Tekst w moim odczuciu bardzo wartościowy, również z powodu krytycznego lub wątpiącego spojrzenia na niektóre zagadnienia.
Szczególnej uwadze polecam artykuł, który napisali Martin Foys i Shannon Bradshaw: Developing Digital Mappaemundi: An Agile Mode for Annotating Maps. Omawiane przez nich narzędzie do edycji map (nie tylko) średniowiecznych służyć może z powodzeniem również wydawcom tekstów innego typu.
Duńczyk Thomas Hansen (Society for Danish Language and Literature) cały swój artykuł (TEI – Keeping It Simple) poświęcił zagadnieniom związanym z TEI. Ponieważ na razie sam się w usiłuję w to zagadnienie wgryźć – nic więcej nie dodam. Jeśli ktoś jest zainteresowany TEI – sądzę, że artykuł Hansena jest wart uwagi.
Developing an Online Database on a Shoestring: Growing Pains at the Online Medieval Sources Bibliography to tekst napisany przez Morgan Kay i Maryanne Kowaleski (obie panie z Fordham University). W całości omawia projekt bibliograficzny – Online Medieval Sources Bibliography (OMSB). Gdy przyjrzałem się tej stronie, ze zdumieniem zauważyłem, że język polski nie został umieszczony wśród języków do wyszukiwania, a zamieszczone 22 pozycje dotyczące Polski (geograficznie) – wszystkie niemal zostały wydane przez badaczy obcych – głównie Niemców.
Debra Lacoste z Waterloo University (to stamtąd jest projekt MARGOT) w artykule The Cantus Database: Mining for Medieval Chant Tradition omawia bazę CANTUS, czyli indeks średniowiecznych (i pochodzących z wczesnych druków) pieśni kościelnych (w niektórych przypadkach również skanów rękopisów). Nowością jest stworzenie w ramach tej bazy narzędzia analitycznego (odnośnie melodii) oraz – według zapowiedzi Lacoste – plany rozszerzenia tej funkcji w przyszłości. Tej bazie zamierzam poświęcić niebawem osobną notę. Artykuł Lacoste jest dobrym wprowadzeniem w możliwości CANTUS.
The Janus Intertextuality Search Engine: A Research Tool of (and for) the Electronic Manipulus florum Project Chrisa L. Nighmana
Wreszcie niemal na sam koniec – New Tools for Exploring, Analysing and Categorising Medieval Scripts (tekst 11 autorów: Florence Cloppet, Hani Daher, Véronique Églin, Hubert Emptoz, Mathieu Exbrayat, Guillaume Joutel, Frank Lebourgeois, Lionel Martin, Ikram Moalla, Imran Siddiqi, Nicole Vincen) – artykuł przybliżający narzędzia wykorzystane przy kreowaniu programu Graphem. Projekt jest pasjonujący i, choć z opisu matematycznego nic nie rozumiem, myślę, że cel, jak postawili sobie twórcy projektu jest niezwykły – stworzenie narzędzia do automatycznego czytania rękopisów średniowiecznych.
Digital Medievalist Journal ma też stałą rubrykę. Artykułom z tej rubryki z numeru 7 poświęcę osobną notkę.
Filologia cyfrowa :: Mediewistyka 2.0 